– Gdybym nie zrobiła testu na koronawirusa prywatnie, to pewnie dalej byłabym w kwarantannie. Inaczej nie było szans, żeby się z tego więzienia domowego wydostać – mówi Jolanta Widera z Rudy Śląskiej. Kobieta w izolacji spędziła dokładnie 80 dni, w tym czasie miała wykonane 24 testy. To prawdopodobnie rekord. Jak przyznaje przetrwała dzięki rodzinie i poczuciu humoru. – Córka okrzyknęła mnie „królową COVID-u” – żartuje.
Przymusowy pobyt w czterech ścianach zaczął się dla pani Jolanty 2 czerwca. Wtedy nikt nie przypuszczał, że czeka ją tak długa kwarantanna
– Policjanci odwiedzali mnie z kontrolą dwa razy dziennie. Kiedyś przyszli pieszo i mówią: „pani Jolu samochód się zepsuł, bo jak usłyszał, że ma znowu jechać na Wirek, to odmówił” – opowiada kobieta
Dopiero badanie na własną rękę dało wyczekiwany wynik
– Pyta pan, jak nie dostać do głowy nie wychodząc przez 80 dni z mieszkania? Cóż, dużo piekłam, tak dużo, że mogłabym cukiernie teraz otworzyć. Szydełkowałam, czytałam książki, pięć seriali obejrzałam. Prócz tego mały remont w mieszkaniu zrobiłam. Mam balkon metr na półtora i jak dzwonił ktoś z rodziny, to mówiłam, że jestem w ogródku. Jestem wesołą osobą, więc starałam się to jakoś przeżyć – mówi 60-letnia Jolanta Widera z Rudy Śląskiej.
Przymusowy pobyt w czterech ścianach zaczął się dla pani Jolanty 2 czerwca, gdy z sanepidu otrzymała nakaz kwarantanny. Ale wszystko ma swój początek 26 maja. Dzień Matki rudzianka spędziła z rodziną na działce. Dwa dni później zadzwoniła jej córka i przekazała, że źle się czuje, straciła też węch i smak. Wkrótce te same objawy błyskawicznie dopadły całą rodzinę: zięcia, wnuczka, męża pani Joli i jej 84-letnią mamę. U wszystkich choroba przebiegała na szczęście łagodnie. Po kilku dniach objawy – gorączka, łamanie w kościach – minęły.
– Wszyscy czuliśmy się dobrze. Zadzwoniliśmy jednak do sanepidu i powiadomiliśmy, że mieliśmy kontakt z osobami zakażonymi koronawiursem (zakażenie potwierdzono w pierwszej kolejności u jej córki – przyp. red.). I tak się zaczęło. Wzięli nas na kwarantannę – opowiada nam pani Jolanta.
Wtedy nikt nie przypuszczał się, że izolacja może trwać aż 80 dni. – Pierwsze testy mieliśmy 4 czerwca. Prawie do końca miesiąca mieliśmy dodatnie wyniki. Pierwszy „minus” pojawił się dopiero 29 czerwca. Następny wymaz był 2 lipca. Mama i mąż z drugim „minusem”, a ja znowu „plus” – wspomina kobieta.
W lipcu załoga wymazobusa też była stałym gościem u pani Jolanty. Kolejne testy nie były jednoznaczne – raz minus, raz plus. Raz radość, raz rozczarowanie. – Logicznie myśląc, to grypa trwa góra trzy tygodnie, jak ktoś jest mocno chory. A u mnie wirus wyszedł, poszedł na piwo i wrócił? – ironizuje.
Kwarantanna trwała na tyle długo, że pani Jola zaznajomiła się i z sanitariuszami z wymazobusu i z policjantami, którzy pilnowali izolacji i pracownikami sanepidu.
– Policjanci odwiedzali mnie z kontrolą dwa razy dziennie. Kiedyś przyszli pieszo i mówią: „pani Jolu samochód się zepsuł, bo jak usłyszał, że ma znowu jechać na Wirek, to odmówił”. I tak się śmialiśmy. Benzyny wypalili chyba kilka baków za te 80 dni ze mną – wspomina rudzianka. – Dobrze, że mój mąż nie musiał tyle siedzieć w domu. Jest moim przeciwieństwem, więc był zdenerwowany za siebie i za mnie – dodaje.
Dopiero badanie na własną rękę dało wyczekiwany wynik
Po kilku tygodniach pani Jolanta postanowiła wziąć sprawy we własne ręce. Na początek napisała list z prośbą o interwencję do Ministerstwa Zdrowia, Głównego Inspektoratu Sanitarnego, Rzecznika Praw Pacjenta i do Rzecznika Praw Obywatelskich. Niestety bez efektu.
– I wie pan co zrobili? Ministerstwo napisało do głównego inspektora, że mają to wyjaśnić, GIS przekazał sprawę do sanepidu wojewódzkiego, a z Katowic wróciła do sanepidu w Rudzie Śląskiej. Te biedne panie z naszej stacji mówiły mi, że nie wiedzą, jak mają mi pomóc. Na koniec skierowały mnie do szpitala zakaźnego w Chorzowie. Tam nic nowego nie wykazali oprócz kolejnego „plusa” – rozkłada ręce pani Jolanta.
Ostatecznie za radą znajomej lekarki postanowiła wykonać badania na własną rękę, prywatnie. Zgodę na opuszczenie kwarantanny uzyskała w rudzkim sanepidzie.
– Badania zrobiłam w prywatnym laboratorium i okazało się, że już dawno nie jestem zarażona, że wyszłam z tego i jestem ozdrowieńcem. W końcu 20 sierpnia przyjechałam z moimi „minusami” do sanepidu. Miałam w sumie 24 testy, niemal wszystkie wyszły dodatnie. O czym to świadczy? Gdybym nie zrobiła testu prywatnie, to pewnie dalej byłabym w kwarantannie – ocenia.
I dodaje: – Jak dostałam w końcu moje „minusy”, to córka na poprawę humoru zrobiła mi plakat. Nazwała mnie bezobjawową królową COVID-u. W końcu przeżyłam 80 dni w kwarantannie.
Facebook
YouTube
RSS