ZABYTKI. Po latach starań w końcu w tym roku zabezpieczono ruinę bramy zamku w Dankowie – jednego z najcenniejszych zabytków naszego powiatu
Zacznijmy od tego, że z naturalnych przyczyn stan reliktów Bramy Krzepickiej zamku w Dankowie z roku na rok stawał się coraz gorszy. Pozostałe tu fragmenty murów, a zwłaszcza reszki łukowatych nadproży, które kiedyś musiały mieścić masywne wrota broniące dostępu na teren twierdzy, ulegały stopniowej degradacji. Jak zwykle w przypadku podobnych wiekowych ruin, mówiło się i o tym, że starsze pokolenia pamiętają jeszcze tę bramę w nieco bardziej kompletnym stanie. Do niedawna istniało ryzyko, że zawali się tu już wszystko poza resztką ścian zewnętrznych. Na murach widoczne były rozszerzające się szczeliny.
Zamek dankowski jest tak właściwie jedynym w bliskim regionie, który przetrwał do naszych czasów w postaci jakichkolwiek murów. Zamysł ratowania tych cennych pozostałości dla obecnych i przyszłych pokoleń istniał już od lat. Przy czym przedsięwzięcia takie zawsze są skomplikowane i kosztowne. Tu współdziałały ze sobą gmina Lipie i parafia Danków. Jak wspomniano na oficjalnej stronie dankowskiego sanktuarium, staraniem kustosza tegoż sanktuarium, ks. kan. Henryka Duszy, jak również Urzędu Gminy Lipie na czele z wójt Bożeną Wieloch zrodził się pomysł, aby pozyskać środki na odbudowę i zabezpieczenie Bramy Krzepickiej i murów obronnych. Gmina sporo pomogła w przygotowaniu dokumentacji dla pozyskania dofinansowania.
Parafia – bo to pod jej pieczą formalnie jest ten zabytek – pozyskała na wykonanie zabezpieczenia obiektu środki z Funduszu Konserwatora Zabytków w Katowicach. Już w końcu lata rozpoczęły się prace konserwatorskie, prowadzone fachowo przez firmę z Krakowa. Dziś, gdy pierwsze mrozy znów miałyby pole do popisu w dalszym dewastowaniu zabytku, Brama Krzepicka jest już zabezpieczona. Z bliska świetnie widać, że podmurowano i zabezpieczono zabytkowe nadproża. Umiejętnie uzupełniono fragmenty murów. Zabezpieczono je też od góry, by deszcz i woda roztopowa nie lały się do środka ścian. I zrobiono to na tyle fachowo, że bez świadomości, iż trwały tu prace remontowe, można nawet nie zauważyć, co zostało poprawione. Czasem zdradza to tylko drobna różnica w odcieniu barwy cegieł – bo te wiekowe po prostu są bardziej zniszczone. No ale to też ważne, by w razie potrzeby móc jednak odróżnić, co jest autentycznym zabytkiem, a co rekonstrukcją. Zresztą warto wiedzieć, że w wygląd zamku podobnie częściowo ingerowano też w czasie konserwacji murów obronnych kilka dekad temu. A do dziś dobrze widać, które fragmenty wtedy zabezpieczono, a które pozostawiono w stanie pogarszającej się ruiny.
Reasumując: najważniejsze, że cenny i symboliczny fragment ważnego dla całego kłobuckiego regionu zabytku został uratowany przez zniszczeniem. W materiałach internetowych parafii wspomina się nadto, że „jest to dobry początek zmierzający do odbudowy i rekonstrukcji Bramy Krzepickiej i murów obronnych, tak aby historia i piękno tego miejsca przetrwały dla przyszłych pokoleń”. Trzymamy więc kciuki za powodzenie kolejnych konserwatorskich zamierzeń. (jar)
Facebook
YouTube
RSS