Co trzeci korzysta z 500+

W naszym regionie decyzje przyznające otrzymało blisko 10 tys. wnioskodawców.

ŚWIADCZENIA. Świadczenia 500+ dla osób niesamodzielnych są wypłacane od października. Zainteresowanie jest duże. Ale nie każdy uprawniony już korzysta z pomocy

– W województwie śląskim wnioski o 500+ dla niesamodzielnych złożyło ponad 29 tys. osób. To oznacza, że zrobiło to już 35 proc. szacunkowej liczby uprawnionych do tego świadczenia – mówi Beata Kopczyńska, regionalny rzecznik ZUS.
W naszym regionie świadczenie przyznano dotąd blisko 10 tys. wnioskodawców. Ponad jedna trzecia z nich już ma przesłane pierwsze pieniądze. Dalsze wypłaty – w listopadzie.
Kto sięga po pomoc z 500+ dla niesamodzielnych? Nieco częściej kobiety niż mężczyźni. Najczęściej też osoby w wieku od 60 do 74 lat (blisko 1/3 wniosków) i osoby w wieku ponad 75 lat (ponad 1/5 wniosków). Co ciekawe, w naszym województwie wśród wnioskodawców jest też 12 obcokrajowców. To możliwe.
– Przypomnijmy, świadczenie 500+ dla niesamodzielnych jest adresowane do osób, które ukończyły 18 lat, mieszkają na terytorium Polski, są niezdolne do samodzielnej egzystencji, a łączna wysokość ich dotychczasowych świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych nie przekracza kwoty 1600 zł brutto – dodaje Kopczyńska.
500 zł lub mniej
Okazuje się, że właśnie przekroczenie tego ostatniego, finansowego kryterium jest najczęstszym powodem decyzji odmawiających wypłaty 500+ dla niesamodzielnych. Kryterium dochodowe powoduje też, że w praktyce 500+ to wcale nie zawsze właśnie 500 zł.
– Na przykład osoba, która ma emeryturę w wysokości 1400 zł brutto, uzyska świadczenie uzupełniające w kwocie 200 zł. Niemniej z dotychczas złożonych wniosków w śląskich oddziałach ZUS wynika, że najwięcej osób otrzyma świadczenie właśnie w pełnej wysokości, czyli 500 zł. Choć mamy też w dwudziestu jeden przypadkach wypłaty, które nie przekroczą 10 zł – podaje rzeczniczka ZUS województwa śląskiego.
Na koniec podkreślmy: świadczenie 500+ nie przysługuje „z automatu”. Konieczne jest złożenie wniosku. Jak wspomnieliśmy wyżej, wszystko wskazuje na to, że dalece nie każdy, kto może sięgnąć po te środku, już taki wniosek złożył. Może warto więc pomyśleć np. o dalszych krewnych i znajomych, którzy być może mogliby otrzymywać takie wsparcie, ale niekoniecznie są w stanie sami się o to zatroszczyć? Może ktoś z nas ma taką osobę, której może pomóc, podpowiedzieć Wniosek może złożyć sama zainteresowana osoba lub jej przedstawiciel ustawowy, pełnomocnik bądź opiekun faktyczny.
– Jeśli wnioskodawca nie posiada orzeczenia potwierdzającego niezdolność do samodzielnej egzystencji albo upłynął okres, na który zostało ono wydane, to do wniosku o to świadczenie powinien dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza, pod którego opieką się znajduje, oraz, jeśli posiada, dokumentację medyczną i inne dokumenty, które mają znaczenie przy orzekaniu o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Samo orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, nawet znacznym, nie jest dokumentem równoważnym z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Właściwe orzeczenie musi mieć każdy , również osoby po 75 . roku życia, którym z racji wieku ZUS z urzędu przyznał dodatek pielęgnacyjny do emerytury lub renty. Jeśli mamy trudności w pozyskaniu od lekarzy zaświadczeń o stanie zdrowia, to ZUS nie będzie wymagał tego dokumentu. Poprosimy osobę składającą wniosek o świadczenie uzupełniające o wypełnienie dodatkowego formularza OL-9A (informacji o miejscach leczenia). Na podstawie tych informacji ZUS we własnym zakresie pozyska dokumentacje medyczną niezbędną do wydania orzeczenia – dodaje rzeczniczka.